未完成なままでひねり出すいびつなメッセージ
正解なんて自分以外に 決められない
Mikanseina mama de hineridasu bitsu na maseji
seikai nante jibun igai ni kimerarenai
ยังไม่เสร็จสักที ข้อความที่คิดวนไปวนมานี้
อะไรที่ถูกต้องนั่นน่ะ มีแค่ฉันคนเดียวที่จะตัดสินใจได้
子供の頃解けなかった 問題をまだ解けずにいる
向き合うことすら出来ない「将来の夢、500字以内で」
友達の描く未来は 数式のようにクリアで焦った
それに比べて自分はと 何度も回答用紙を睨んだ
Kodomo no koro hodokenakatta mondai o mada hodokezu ni iru
mukiau koto sura dekinai `shōrai no yume, 500-ji inai de’
tomodachi no kaku mirai wa sūshiki no yō ni kuria de asetta
sore ni kurabete jibun wa to nando mo kaitō yōshi o niranda
การแก้ปัญหาแบบเด็กๆในตอนนั้นน่ะ ตอนนี้ก็ยังแก้มันไม่ได้
ไม่กล้าแม้แต่จะเผชิญหน้า (ความใฝ่ฝันในอนาคตน่ะ แค่ 500 อักษรคงไม่พอ)
อนาคตที่วาดไว้ของเพื่อนฉัน เป็นเหมือนดั่งสูตรเลขที่ทั้งชัดเจนและเขียนอย่างรีบร้อน
นั่นน่ะ เมื่อเปรียบเทียบกับตัวฉันแล้ว ไม่ว่าเมื่อไหร่ กระดาษคำตอบนั่นก็ยังคงว่างเปล่าอยู่แบบนั้น
「天才」なんて柄じゃないし やりたい事も別にないし
「特別」でも「普通」でもない そんな自分を探している
`Tensai’ nante gara janaishi yaritai koto mo betsuni naishi
`tokubetsu’ demo `futsū’ demonai son’na jibun o sagashite iru
(อัจฉริยะ) อะไรนั่นน่ะ ไม่ไหวหรอก อะไรที่อยากทำเป็นพิเศษก็ไม่มี
ไม่ว่าจะเป็นคน (พิเศษ) หรือ (ธรรมดา) ตอนนี้ฉันก็กำลังตามหาคำตอบให้ตัวเองอยู่เหมือนกัน
未完成なままでひねり出すいびつなメッセージ
採点なんて頼んでもない 誰にも評価なんてさせない
そうさ 何回だって消して書き直す理想のメッセージ
正解なんて自分以外に 決められない
Mikanseina mama de hineridasu ibitsuna messēji
saiten nante tanonde mo nai darenimo hyōka nante sa senai
sō sa nankai datte keshite kakinaosu risō no messēji
seikai nante jibun igai ni kimerarenai
ยังไม่เสร็จสักที ข้อความที่คิดวนไปวนมานี้
ไม่ได้ร้องขอสำหรับการให้คะแนนอะไรหรอกนะ และก็ไม่ได้อยากให้ใครมาประเมินผลมันด้วยเหมือนกัน
อืม กี่ครั้งแล้วที่ต้องมาลบแล้วเขียนใหม่อยู่แบบนี้
อะไรที่ถูกต้องนั่นน่ะ มีแค่ฉันคนเดียวที่จะตัดสินใจได้
それなりの年になっても 問題はまだ解けずにいる
悩む時間もあと少し 「コース選択、来週までに!」
周りの人に流されて とりあえずで解答を出した
「後悔するよ?」って言われても 仕方ないでしょう!?
ほっといてくれよ
Sorenari no toshi ni natte mo mondai wa mada hodokezu ni iru
nayamu jikan mo atosukoshi `kōsu sentaku, raishū made ni!’
Mawarinohito ni nagasa rete toriaezu de kaitō o dashita
`kōkai suru yo?’ Tte iwa rete mo shikatanaideshou!?
Hottoite kure yo
ในปีนี้เองก็ยังแก้ไขปัญหานี้ไม่ได้อยู่ดี
มีช่วงเวลาที่กังวลนิดหน่อยเหมือนกัน “เลือกคอร์ส ถึงอาทิตย์หน้านะ!”
ถูกคนรอบข้างกลืนกินไปจนหมด อย่างแรกเลย ฉันให้คำตอบไปแล้ว
“เสียดายอยู่ใช่มั้ย?” ที่พูดไปนั่นน่ะ มันช่วยไม่ได้ใช่มั้ยล่ะ?
ตอนนี้ปล่อยให้ฉันอยู่คนเดียวก่อนละกัน
劣等感から逃げ出して 評判なんて気にしないで
「勝ち負け」「大小」なんて次元じゃない
Retsutōkan kara nigedashite hyōban nante kinishinaide
`kachimake’`daishō’ nante jigen janai
วิ่งหนีจากปมในใจนั่น อย่าไปใส่ใจกับข่าวลือพวกนั้นเลย
“ชนะหรือแพ้” “เรื่องเล็กหรือใหญ่” มันวัดค่าไม่ได้หรอก
未完成なままで書き殴るいびつなメッセージ
採点なんて頼んでもない 誰にも評価なんて出来ない
いつだって時間に急かされる理想のメッセージ
ボロボロになった回答用紙を 見返して
光溢れた未来へ
Mikanseina mama de kaki naguru ibitsuna messēji
saiten nante tanonde mo nai darenimo hyōka nante dekinai
itsu datte jikan ni sekasa reru risō no messēji
boroboro ni natta kaitō yōshi o mikaeshite
hikari afureta mirai e
ยังไม่เสร็จสักที ข้อความที่คิดวนไปวนมานี้
ไม่ได้ร้องขอสำหรับการให้คะแนนอะไรหรอกนะ และก็ไม่ได้อยากให้ใครมาประเมินผลมันด้วยเหมือนกัน
ข้อความที่คาดหวังไว้มักออกมาได้ตรงเวลาเสมอ
มองไปยังกระดาษคำตอบที่ยับเยินนี้
เหมือนท่วมท้นไปด้วยแสงสว่างแห่งอนาคตเลยล่ะ
เรียบร้อยอีกเพลงแล้วค่ะ เพลงนี้ที่ คุณ aileezz ขอให้แปล นานหน่อยกว่าจะแปลจบ ฮ่าๆ ตอนแรกเรานึกว่าจะเป็นเรื่องราวของความรักซะอีก ตอนนั้นแปลทิ้งไปแค่ท่อนแรก แต่พอแปลไปเรื่อยๆ อ่อ เป็นเรื่องราวของคนๆนึงที่กำลังหาคำตอบให้กับตัวเองอยู่นี่เอง ความหมายดีมากเลยค่ะ ถ้ามีตรงไหนที่แปลกๆก็สามารถท้วงมาได้เลยนะคะ 🙂